In gesprek met...
Maxime Cartens van Teym 

Maxime Cartens (27) zegde haar baan bij Karl Lagerfeld op en startte haar eigen modelabel Teym waar ze stijl, duurzaamheid en kwaliteit voor een scherpe prijs combineert. Binnen de modebranche zie je een merk als Teym nog niet vaak, dus interviewde wij haar in Juist 47 voor onze rubriek 'In de gaten houden...'. Daar kun je lezen over haar over ambities, hoe ze haar merk opzette en waar Teym voor staat. Lees hier de rest van het interview.

Door: Joos Levie

Wat heb je gedaan voordat je met Teym begon?

'Ik kom uit Amsterdam en heb mode gestudeerd aan ArtEZ, de kunstacademie in Arnhem. Daar ben ik in 2012 Cum Laude afgestudeerd. Daarna twijfelde ik: naar het buitenland gaan of in Nederland blijven. Ik wilde wel graag gelijk aan het werk, ergens in een bedrijf.

Ik heb stage gelopen bij H&M in Stockholm tijdens mijn studie en die stage was eigenlijk het tegenovergestelde van wat ik nu doe. Het was heel leerzaam om te zien hoe het allergrootste bedrijf in de modebranche in zijn werk gaat. Ze staan heel open voor stagiairs, en ik mocht gelijk dingen ontwerpen.

Ik heb daar een baan aangeboden gekregen, maar die heb ik niet aangenomen. Ik kwam erachter dat in Amsterdam het modelabel van Karl Lagerfeld zat, en daar ben ik gaan werken als ontwerpster van accessoires. Dit was heel leuk en leerzaam, en zo leerde ik heel veel mensen kennen.'

Je brengt nu ongeveer één product per jaar uit. Doe je voor alles een marktonderzoek?

'Op het gebied van kleuren is het voornamelijk intuïtief. Donkerblauw omdat dat een kleur is die je elke dag kan dragen, wit omdat ik dat zelf heel mooi vind... Alle kleren in lila en lichtgroen zou natuurlijk niet zo goed verkopen, hoe leuk dat ook kan zijn.

Voor de ontwikkeling van de producten zelf heb ik wel veel marktonderzoek gedaan. Juist om het ook zo te maken dat iedereen het mooi vindt. Ik heb bij het ontwikkelen van de trui aan vrienden, familie en mensen in de winkel gevraagd wat hun lievelingstrui is. Hoe ziet deze eruit? Hoe veel heb je ervoor betaald? Wat maakt de trui perfect?

Zo kwam ik erachter dat een trui niet te strak moest zijn voor vrouwen, en redelijk recht voor mannen. Omdat er verder zo veel overeenkomsten waren kwam ik op het idee om een unisex product te ontwikkelen. Maar de parka is dat dan weer niet: daar wilden vrouwen smallere mouwen dan mannen omdat het best een grof model is.'

Hoe verlopen die stappen van begin- tot eindproduct?

'Ik begin met een idee, een product wat ik graag wil hebben maar nergens precies vind zoals ik het wil. Dan ga ik research doen: wat is er beschikbaar? Waarom zou ik dit niet willen? Wat zou ik eraan willen veranderen? Dit vraag ik ook aan mensen die ik ken en bij me in de winkel komen. De prijsklasse vind ik ook belangrijk; het moet wel betaalbaar blijven.

Na het onderzoek ga ik tekenen. De eerste samples probeer ik te maken in het materiaal wat ik in mijn hoofd heb, maar soms verandert dat materiaal in een later stadium. Voor de jassen bijvoorbeeld: die stof moest waterafstotend worden en ik wist van een fabriek in Italië die veel technische stoffen maakt voor luxe merken. Daar wilde ik graag mee samenwerken.

Zelfde geld voor de tas: Nederlanders gaan echt niet investeren in een mooie tas als deze niet waterdicht is. En de trui mocht absoluut niet prikken en pillen, zo hoorde ik in de feedback van mensen om me heen. In dat proces kan ik steeds meer wegstrepen en focussen op hoe het eindproduct moet worden.

Dan kies ik hoe veel kleuren ik kan inkopen. De fabrieken waar ik mee wil werken hebben vaak hele hoge minimumaantallen voor een bestelling, hoeveelheden die voor mij als redelijk klein bedrijf nog echt ver weg zijn. Dat is vaak 200 stuks per kleur per stijl. Dat is echt te veel dus, dan moet ik gaan onderhandelen. Maar dat vind ik alleen maar leuk!

Hoe zorg je ervoor dat je producten de allerbeste kwaliteit zijn, maar de prijs ook scherp blijft?

Ik kies er bewust voor om alleen in mijn eigen webshop en winkel te verkopen. Ik krijg wel aanvragen van winkels die mijn producten wel willen verkopen, maar zo zouden mijn spullen een stuk duurder worden. Inkoopprijs, en de marge daar bovenop gaan vaak nog drie keer over de kop voor een winkel. Omdat dat niet hoeft als ik het zelf verkoop, is mijn product ongeveer de helft van de prijs van wat het in iemands winkel zou zijn.

Ik hoef dus ook nooit een sale te hebben, want ik blijf dezelfde producten verkopen en altijd al voor de beste prijs. De keuze voor duurzame kleding is vaak veel duurder, maar dat hoeft helemaal niet als je een efficiënt systeem bedenkt, zoals dit. Voor mijn bedrijf betekent dat wel dat ik iets minder snel groei, want je bent niet overal zichtbaar.

Leerde je de zakelijke kant van een eigen bedrijf gaandeweg in het proces, of doe je veel op gevoel?

'Allebei. Ik ben van nature redelijk opportunistisch, maar dat kan ook een slechte eigenschap zijn als je zelf een bedrijf opzet. Ik heb ook wel geleerd dat ik niet te veel moet denken dat iedereen alles leuk vindt, alleen maar omdat ik dat zelf ook doe. Maar dat brengt ook veel avontuur en leermomenten mee. Ik heb het geluk dat er nog niet veel mis is gegaan, want dat kan heel makkelijk in het maken van kleding.

Ik heb wel een keer gehad dat een productie van driehonderd jassen niet binnenkreeg, terwijl deze wel was verstuurd. Wel teruggevonden! Ze waren bezorgd op het kantoor van Filippa K in Zweden, want het was met de verkeerde lading meegegaan. Ik laat alles heel verzekerd verzenden, maar dat was wel een moment dat ik bedacht van okee, ik doe echt alles alleen en er kan altijd iets mis gaan. Hoe secuur ik ook te werk ga. Dat is heel stressvol.

Toen ik net begon met Teym zat ik in Litouwen in de auto met twee fabriekseigenaars.  Ze vroegen me hoe veel werknemers ik eigenlijk had, en dan kan ik natuurlijk niet vertellen dat ik alles alleen doe. Ik heb gezegd "Ik werk met zes mensen samen" wat natuurlijk geen leugen is maar dat waren geen mensen die ik in dienst. Nou, dat vonden ze wel een heel klein bedrijf!

Soms moet je jezelf er dan wel even doorheen bluffen. Die fabrieken willen natuurlijk zaken doen, en als ik dan op een gegeven moment een tweede order kan plaatsen, en een derde en vierde, zien ze vanzelf wel dat ik serieus bezig ben. Zo bouw je een goede band op.'

Wat was het moeilijkste aan een eigen bedrijf beginnen?

'Alles uit jezelf halen is wel echt een uitdaging. Daar leer je veel van. Ik was zo gewend om samen te werken in een team met een baas, en daarboven weer een baas, etcetera. Bij zo'n enorm merk als Karl Lagerfeld is veel meer hiërarchie. Daar begin je echt helemaal onderaan en werk je jezelf naar boven.

Hier ben ik CEO, stagiar en hoofd financiën. Dat is heel leuk en afwisselend, maar als ik bijvoorbeeld ziek ben gebeurd er ook niks. En de bestellingen pak ik zelf ook nog in op dit moment. Wel heb ik net een half jaar een stagiair gehad en helpt mijn vriend veel mee.' 

Wat is het leukste?

'De manier van ondernemen is heel anders. Ik maak hele kleine producties. De focus is helemaal op kwaliteit, en zo kom ik bijvoorbeeld meer overeen met een sportsmerk als Patagonia dan met een ander kledingmerk in de modebranche. Ik merk dat mensen steeds liever een product kopen waar ze zelf helemaal achter staan, en dat is aanbod is nog niet zo heel groot.

Er zijn wel meer duurzame kledingmerken, die ecologisch en handgemaakte dingen maken. Maar het is nog steeds moeilijk om dingen te vinden die ook echt stijlvol zijn. Stijl blijft voor mij op nummer één staan. Je moet het echt aan willen trekken, dan ga je er zelf ook veel duurzamer mee om. Als je een ecologisch verantwoord shirt koopt, wat je eigenlijk niet zo mooi vindt dus nooit aantrekt, is dat helemaal geen duurzame koop.' 

Denk je meer concurrentie gaat krijgen op dit gebied? Omdat duurzaamheid steeds populairder wordt?

'Weet ik niet, maar ik merk wel dat er een jongere generatie is die dingen graag anders doet en ziet. Grote bedrijven gaan niet krimpen, dat staat natuurlijk vast. Wat er verbeterd zou kunnen worden is dat ketens zoals H&M minder producten gaan maken, en spullen van betere kwaliteit. Maar ja, ze zijn natuurlijk groot geworden door precies dat niet te doen'

Wat heb je zelf gepland voor de toekomst?

'Ik heb een lijst met 20 producten die ik wil gaan maken, en daarnaast zou ik over een jaar een winkel willen openen. Uiteindelijk is mijn droom om een vaste garderobe te hebben met perfecte kledingstukken. Ik hoef geen honderden winkels en heb niet de ambitie om grootste op de markt te worden. Dat past ook helemaal niet bij de filosofie van dit bedrijf. Het doel is om zo veel mogelijk mensen te inspireren om minder dingen te kopen, en spullen van betere kwaliteit.'